Ahvali Beyan 95 Şiiri - Yahya Koza

Ahvali Beyan 95

Giderse gitsin dedim dank edince anladım
Gözyaşımı gizlemem hep akar ağabeyim
Oturdum bir kenara yüreğime seslendim
Git bul diye tekmeler sert kakar ağabeyim

Vardım yanı başına kırık idi kanadı
Bilen çıksın söylesin nasıl kırsam inadı
Yanlışları süpürdüm yüreğimiz kanadı
Hoşgörü kiri pası tez yıkar ağabeyim

Ayaklarım dolaştı canan dedim sarıldım
Kavli karar eyledik mutlulukla karıldım
Boz bulanık akardım sakinleyip duruldum
Gül yüzü ve bakışı can yakar ağabeyim

İpek halılar serdim oturttum başköşeye
Beni benden alıyor seyri değer her şeye
Dünyam sevinç içinde bak bendeki neşeye
Gönül hepten yalpalar say çakır ağabeyim

Sevgiyi dillendirdik hürmet saygıyı kattık
El açtık Yaratana rızasını gözettik
Bardak bardak doldurup sevinç huzuru tattık
Dünyanın servetine kim bakar ağabeyim

Can özüm ela gözlüm sevgi tacını takmış
İçim huzur deryası sevdası misten pakmış
Kibir öfke ur maraz nice canları yakmış
Sevgi saygı yolunu hep tıkar ağabeyim

Sevda yük çeken arar kurasız atanırım
Kadere kulpu taksam Mevla’dan utanırım
Bu oyun başka oyun nefsin işi sanırım
Heyhat sırça köşkleri hep yıkar ağabeyim

Yahya Koza