Ahval-i Sebep Sensin Şiiri - Fatih Tekiner

Bu ahval-i sebep sensin, çözüm sen
Gördüğüm sen, sakındığım gözüm sen
Gönlüme dolanan şu kördüğüm sen
Müşkülü ruhuma yâren etme gel
Seni anan kalbi, viran etme gel

Gel ikimiz tek olalım cihanda
İmrensin cümle can, yazsın ozan da
Sen de beni sana sevgili san da
Geliyorum deyip yola çıkıver
Narınla tutuşan sere akıver

Bilmiyorum daha ne söylemeli
Nereye gitmeli, ne eylemeli
Yüreğim kendini bildi bileli
Olmamıştı, hiç bu kadar biçare
İlk defa böylesi haykırdı yâre

Kimseye demedim, demen de adın
Gizlimdir, saklımdır, sırrımdır yâdın
Ne zaman ki ismim aşk ile andın
Vuslat benim, vuslat sensin, bizizdir
Bu dünyadan geçen aynı izizdir