Ahuzarım Hayata Şiiri - Sennur Çetin

Her güzel başlayan hüsranla bitiyor.
Yaralı yüreğimin duyguları
gecenin gündüzün bitmeyen hüzünlerinde çalkalanıyor.
Kimim ne haldeyim savrulan yüreğim biliyor
sen bilmiyorsun ya bu beni daha çok acıtıyor.
Dalgalar eşlik ederken bana
gök karardı şimşekler çaktı
bilsen nasıl ağladı bulutlar ruhum hissetmedi bile
çünkü ben zaten hep bu ruhi haldeyim.
Bir gülü seyrettim damlalar üstünde
bir dalgaları bataklık kuşlarının avına koşan çırpınışlarında
derinlere daldıkça daldım.
Bir satırla eşlik etmek isterken
yutkundum sözlerim kifayetsiz kaldı
Yalan sözlerin düştü belleğime
dedim nasıl olur hiç insan canının yanmasını ister mi
o halde nedir bu gönlündeki gönlüme ettiklerin.
Sen olmadığın için mutsuzum
ama yeter artık zülmetmeyeceğim kendime.
Kaybettin demiyorum kazanmadın ki kaybedesin
Hiç varolmadığımı hisssettirdiğin tutumunla
ben yokum seslenişlerim anlamını yitiriyor benliğimde.
Hoşçakal demek yalan olur sözcüklere.
Hoş kalmanı Allaha emanet olmanı istemiyorum.
Biliyorum ki ölümüm seni huzurlu kılacak.
Mutlu olma ama ben ölmeden ölme.
Döktüğüm göz yaşlarımı acımı yaşa
Uzatmalarıda oynadın hadi yoluna
son nefesimde dahi olsam bilesin
bitmeyecek ahlarım var sana...

S.ÇETİN (Elbetbirgün)
28.06.2012 -01:57