Ahu Zar Şiiri - Abdulkadir Çakmak

Ahuzar eyleme, dur gönül dinle bir kere.
Sana sitem eden her şairin dili vardır.
Uslanmaz isen sen de bu sitemkar dil ile.
Aşığın mızrabında titreyen teli vardır.

Lale bahçesinde denk bulamazsın dengine.
Çiçeklerle bezenmiş olan sahte engine.
Bu yalancı dünyanında pervasız rengine.
Kendini esir eden akılsız deli vardır.

Yıkılsın tabular, yok olsun tağut düşünce.
Ruhani bakışlar da kör şeytanı görünce.
Dil ile söylenen her söze gönül verince.
Ellerini bırakan bir yaren eli vardır.

Unutma ki sevmekte sevilmekte haktandır.
Haktan geldiyse gelen bize, Lütfü çoktandır.
Gönülde ki yara ne kılıçtan ne oktandır.
Bizi yaralayan bir hazanın yeli vardır.

Ey deli gönül beni esir gibi tuttun ya.
Çırpınan yüreğimi çile de unuttun ya.
Sağanak sağanak dert içinde uyuttun ya.
Her ihtirasın acı veren bir seli vardır.

AKÇA, akça diyerek başka hal görmedin ki.
Gönülde güneş batmış başka kul görmedinki
Ahuzar'la beslenen başka lal görmedin ki Kahrı senin derdinden büyük çok dertli vardır