Ahtın Ötesi Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Bir yemin ettim rüzgâra,
Savursun sözsüz yılları.
Ne iz kaldı ne de yara,
Sustu içimde ağrılar.

Kalpte çağrılar soldu hep,
Gölgeye döndü her talep.
Ne arzu kaldı ne sebep,
Geçtim hayattan sessizce.

Ahtın ötesi bir diyar,
Ne kin barınır ne isyan.
Sadece hüzün ve karar,
Bir veda, mühür gözyaşı.

Geceler anlatır beni,
İçimde suskun bir sesi.
Ay bile tutmaz gölgeni,
Çekilmiş kalpten hevesi.

Ne düşler kaldı elimde,
Ne mevsim var kelimede.
Sadece küf var zeminde,
Unutulmuş bir ah gibi.

Zaman örterken izleri,
Kaybolur eski yüzleri.
Taşır kalbimden gizleri,
Yorgun bir gülüş sessizce.