İmdat imdat duyan yokmu kurtarın beni
Ne olur çıkarın beni buradan
Henüz ölmek istemiyorum ben
Enkaz altında kalmış benim bedenim
Dün geceydi güzel şeyler düşünerek yatmıştım
Zira kimsesizler yurdunun lambaları dokuz dedimi sönerdi
Önce hiç görmediklerimi düşünerek başladım
Annemi babamı daha minicikken hatırladığım kardeşimi
Fatihadan başlayarak bütün dualarımı saydım
Büyük beton bloklara bakarak
Tam güzel yüzler güzel rüyalar görme ümidindeyken
Sarsıldım ilkin titredim karanlığa gömüldüm
Kımıldayamıyordum adeta donmuştu heryanım
Zaten hayatın ağır yükünü kıt kanaat taşırken
Bakarak dualar okuduğum beton bloklar üzerime dizilmişti
Ayaklarım ellerim aman ALLAH ım enkaz altında bedenim
Çektiğim acının tarifi yok ALLAH ım sen yardım et bana
Varsın kalsın ayaklarım beton yığınlarının altında
Ben onlarsızda giderim istediğim heryere
Varsın kopmuş olsun ellerim taş bloklar arasında
Onlar olmadanda tutunurum hayata sevdiklerime
Düşlerim vardı daha vatanım adına henüz gerçekleştiremediğim
Olsun onlar olmadanda faydalı olurum vatanıma yurduma
Enkaz altında kaldı benim bedenim
Olmassın benim ellerim vede ayaklarım
Ben onlar olmadanda insan olurum
Kayıt Tarihi : 2.4.2016 11:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!