Bir gün bu ellerden başım alıpta gitsem dağlara
Yıkılası koca dağlar sensiz dar gelmez mi bana?
Haykırsam da son nefesimle bütün vefasızlara
Duyuramazsam sesimi bu ar gelmez mi bana?
Duygularıma kelepçe vurupta bir bir bağlasam
Söylesene fani dünya ne ettin bana?
Şahit ararsan işte saçımdaki aklar.
Saplasam şu kara hançerimi bağrına
Çektirdikleri o zaman belki paklar.
Su ki bir bardak, bir nehir yada bir deniz
Dağları inletiyor
Seni seviyorum diye haykırışlarım.
Kuşları yolundan çeviriyor
Sevdalı bakışlarım.
Ağaçlar yere eğiyor dallarını
Bir bir
Bir örümcek ağı
Daldaki bir kuş yuvası
Topraktaki karınca deliği
Hep kıskandığım.
Bir ben yalnız
Sanki bir ben
Aşk dediğin hasret, göz yaşı ve yaman bir ayrılık
Kalbe saplanıp çıkmayan ucu kırık kör bir mızrak
Aşk dediğin bir ölüm yok arasında bir farklılık
Sonunda bir başına kalıp gecelerce ağlamak.
Sazımın telleri çalmaz oldu
Sevgilim buradan gittin gideli
Gözümün yaşları durmaz oldu
Sevgilim burdan gittin gideli
Sen yoksun sokaklar bana bom boş
En çok sevdiğim renk
Ne sarı, ne mavi, ne yeşil
İnanın kırmızı hiç değil.
Onlar bir biri içinde bir ahenk.
Ben karayı severim karayı
Sarıkaya’nın kaldırımlarında
Ben bir avareyim
Bir şeyler ararım
Bulamayacağımı bile bile
Ama neden ararım
Bilemiyorum ki
Nisan yağmurunda bugün
Bir başkalık var sevdiğim
Yağışı bir başka
Görünüşü bir başka.
Senden haber mi getirdi acaba?
Çıkıpta bir bakayım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!