Ahmet Söyler Şiirleri - Şair Ahmet Söyler

Dermansız bir derde düştüm,
Sebebi sen değil misin?
Aşkın ile yandım piştim,
Sebebi sen değil misin?

Sevgi dolu idi yüzün,

Özün sözün birbirine uyarsa,
Her an yanındayız,bilesin emi?
Zorda kalıp ayakların kayarsa,
Milletin gönlüne dalasın emi?

Gittikçe derdimiz,dörde katlanır,

Sokakta bir soba,
Etrafında küçükler.
Üşüyor,Bingöl'ün depremzede köylüsü.
Donanmış masalar,
Etrafında büyükler.
Isıtıyor,şampanyalı cumhuriyet balosu.

Sana verdim bu gönlümü,
Sevdim seni,unutamam.
Göğe savursan külümü,
Sevdim seni,unutamam.

Yollar uzak gelemiyorum,

Tayfa bozuk,kaptan bozuk,
Kartel medya hepten bozuk.
Yeter bu millete yazık,
Utanın çağdaş yobazlar.

Dertlerimiz yığın yığın,

Bir gül diktim,Malatya'nın dağına,
Kadir Mevlam,emaneti Sanadır.
Çiçek ektim Erzincan'ın bağına,
Kadir Mevlam, emaneti Sanadır.

Hoyrat eller,güllerini yolmasın,

Dünya denen eve misafir geldik,
Ev sahibi bize kızdı gardaşım.
Günah deryasının dibine daldık,
Ev sahibi bize kızdı gardaşım.

Sahibi dururken,dünya kızamaz,

Gülyüzlüm artık yüzüme,
Gülsen de bir,gülmesen de.
Bütün dertlerime çare,
Olsan da bir,olmasan da.

Sevgide olur mu cebir,

Kapadım ekranını,kestim sesini,
İhlâslı ağabey, haberin olsun.
Bizleri kullandın,aldın besini,
İhlaslı ağabey haberin olsun.

Yaldızların birer birer döküldü,

Deli gönül bülbül olmuş,
Öter dallarda dallarda.
Aşka düşüp Mecnun olmuş,
Gezer çöllerde çöllerde.

Sevdayı sarmış başına,