Uzağım fersah fersah
Kalbim ve yüreğim orda kaldı
Ceset gibi oldu bedenim
Kalpsiz ve yüreksiz olunca
Ruhum da kaldı
Bir ben kalamadım
Elimde tek kalan
O güzel hatıralar
Beni öldüren
Yaşam veren hatıralar
Bir 17 Ağustos akşamında
Mevsimlerden sonbahar
Bir sonbaharda kaybetmiştim seni
Sevmem onun için
Hazan mevsimini
Terk ettin sessizce
H.Karakaya’ya
Gecenin yarısı
Kerpiç evin balkonundayım
Gökyüzünde yıldızlar ve ben
Dut ağacının rüzgârla yaptığı dans
“Yalova benim kentimdir…”
K. Atatürk
Her insanın bir ilk aşkı vardır ya
Görse de dünya güzelini
İlk aşk ki onun yeri bir başka
Rahmetli babam anlatmıştı:
“Bir zamanlar
sürü teslim edilmiş
çobanın birine
almış sürüyü çıkmış yaylaya
bizim uyanık çoban….
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!