Vatan ne büyük şeydir.
Yaşama sebep o bilinir.
Milletim için döktüğüm kan,
Karabağ gibidir.
Kurşun yemişçesine kanayan yara
Yahut kalbin ortasında açılan delik gibidir.
Sevgilim bu bir gökyüzü
Maviliğin hüznü
Ağlar ya hani insan yüzü
Napim sensiz yaşarmayan gözü ?
Şimdi ise aşkın özü
Oysa nede haklıymış eski şarkılar
Seviyorum diyemeden biten aşklar
Güneşi görmeden batan yıldızlar
Acıdır boşa solan insanlar
Olsaydı keşke yıl yetmişiki
Okul yolu bizlere hayat sınavı.
Lisenin aşkı sert bir fren ıslığı.
Aşığın bir çöl kumu gibi yanması…
Okul yolu bizlere hayat sınavı.
Tekrar tekrar satırlar sildim
Aşkımın adına şahit oldular
Bağırmak isteyen yüreğim
O şiir yazmak isteyendir
Acıyla dolmuş ise kelimelerim
Öylesine susup oturmak istiyorum
Oysa ki çok konuşuyormuşum
Sustuğum zaman aklıma sen geliyorsun
Susunca gözlerinin yeşilinde kayboluyorum
Bir çayı kaç kez demleyebilirsin ki?
Tekrarlar zamanla acıtır
Ve bittiğini son yudum anlatır
Oysa çay, olmaktır
Bir bardak yahut fincan ne fark eder
Bir çift göz yaşı ve huzur
Ağlamaya uygun ağaçlar
Sesin çıkar mı kaydolurken yıldızlar
Göz yaşıdır belki yapraklar
Yalnızsa düşünür aşıklar
Sonbahar yapraklarına yazılı kader
Sanırsın bahar keyfe keder
Oysa uçmaya rüzgar yeter
Ölür her insan bir sefer
Aşk için ürperen kalpler
Öyle yorgun ki bedenim
Haykırmak ister dilim
Üzülme ey yüreğim
Sabır en büyük cesaretim
Ne için bu ümitsiz fikirlerim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!