Ahmet Işık Şiirleri - Şair Ahmet Işık

Bir Şiir
Bir maziye baktım bir şu vaktime,
Hazana dönmüş,bir yanım sanki,
Her aldığım nefes,hesap soruyor,
Halden hale koydu bu hayat beni,
Ahmet Işık

Dünyaya Geç gelmiştin be garibim acele ettin.
Yiğitliğimi anlamadılar,diyemi gücendin gittin.
Dünya bana lazım değilsin,diye kahırmı ettin.
Garip geldin Garip yaşadın,insanlığımla giderim dedin.

Elinde tükenmez var idi servetle paran.

Sonbaharda yapraklar gâzel olmadan.
İlkbaharın tadını çıkarmak gerek.
Sevenine zulm eden güzel olmadan.
Bağrına taşları basması gerek.

ALLAH'ın kanunu kula cezamı.

Düşlerim
Deryalarda ruhum,kaybolup gitmiş,
Ummana dalıp gider,garip düşlerim,
Senin ızdırabın,gençlikte bir hiçmiş,
Şimdi kapladın beyaza,benim saçlarım,

Ve bir gün güneş doğacak
Çiğ düşmüş yaprak üstüne
Uzak nedirki nerden bileceksin
Çünkü onu yaşamadınki
Şafak söktü ay kayboldu artık
Yağmur çiseliyor hafif hafif

Sen güzel melek,kimsin nasılsın,
Hiçmi görmeyecek bu şaşkın seni,
Duymuşum kalbiyin güzel sesini,
Gönül ister,canan gelmez,neyleyim,

Neden gül yüzünü saklarsın benden,

Hep merak etmişim bakışlarını,
Uzakdasın çünkü nerden bilirim,
Ses verirmisin seni düşlerken,
Akşam buharlı pencerelerimden,
Bir ömrü hayalle kandırmak niye,
Varsa vardır yoksa boşver be gitsin,

Uzaklara gitme dedim kıyamam.
Dedin sana bağlanıpta kalamam.
Bende bu istanbulda artık duramam.
Bensiz sana yerin yurdun dar olsun.

Mahkum ettin sevgine çaresiz beni,

Yetti artık gurbet ağır geliyor
Açılın yollar gidesim geldi
Bunca ömrüm geçti sabır tükendi
Gitmek istiyorum köyüme doğru

Dostlardan uzak toprağa hasret

Yolcu ettim seni,gelesin deyi,
Bir hediye ekledim alasın deyi,
Tenbihler eyledim,ararsın deyi,
Sensiz olamadığım,yalnızım şimdi,
Ismarladım Allah'a git güle güle,