En kalabalıkta bile sesiyle avunmak sevgilinin.
Zifiri matemli gecelerde,
Onlu mutlu hayalleri seyre dalmak.
Bakamamak hiç kimseye,
hiçbir kıza.
O olmadığı halde ihanet saymak başka yüzlerdeki bakışları.
Gülümse istiyorum
Buğulanmış pencere camından,
Güneşi gör istiyorum.
Önüne sürülen her şeyden soyutlanıp,
Mutlu ol istiyorum.
Sevgisizliğe
“unutmak”
O kadar nakşettim ki bu kelimeyi;
Tekrar sevebilmeyi unuttum.
Gözbebeklerimin sevinçten,
yanaklarımı ıslatması ne, unuttum.
Mutluluğu görmeyi,
Karanlığın en ücrasını hayalinle aydınlatıyorum.
Özlemin kavururken yüreğimi,
Sevgin esir ederken beni sana,
Yarınlarımın ümidini kırarken kararsızlığın
Tüm ümitsizliklere ihanet edercesine
Seviyorum kalbimin sahibi seni
“Unutursun bir gün.
Aldırış etmezsin yarınlarda, bu günlere.”
Fısıltılarıyla avundum, avuttum sol yanımı.
Ama olmuyor!
Tüm dünlerimin yarınlarındayım.
Acılı düşlerimin, başrolünde o var yine.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!