Çiçeğini kaybeden her ağaç
Dokur gergefinde yalnızlığı ve hüznü
Ayrılığı, özlemi, tutkuyu, yanlışı
Ve çok kavruk dualarla
Boş kalan dalları gökyüzüne seslenir
diyelim ki şarabın dökülmüş, suların kesik
bu hayat seni bir oyuncak sanıyor
diyelim ki sana çıldırmak yasak, sana ağlamak
yasak, yarın yasak, düş yasak sana
Hangi yalan bir ömür boyu sürer ki? Sürmüyor işte. Sevda açlıkları yalancı aldansamalarla giderilemiyor. Giderilemiyor, gönlün bir köşeciğine taş gibi oturmuş acılar. Dindirilemiyor gönül acıları. Yazlandırılamıyor gönül kışları. Sonuçta, her insan yaşamında acılarıyla, sevgisizlikleriyle, gönül kışlarıyla başbaşa. Herkes yaşamında biraz yalnız. Yaşam bu. Doğrusuyla, yanlışıyla. Yaşanacak Gönüliçre. Yaşanan; iz bırakan, iz bırakmayan her gün gibi. Bir ırmak örneği akıp gideceğiz. Kavuşulan bir deniz olur mu, olmaz mı bilinmez. Bir bilinmezde yalnızız işte.
Alaca bir iş günü
Sıcacık ışık tozu serpilir yaz sonlarına
Duvardaki çatlak yosun kesilir
Sızan ve pek yakında artacak sulardan
İşçinin sırtında tutuşan aba
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!