Her çocuk masumdur elbet
En kötüsünün bile
En güçlüsünün bile masumdur elbet
Her çocuk aciz ve masum doğar
Yıllar bizi iyide yapar
Kötüde yapar
Yazdığın mektubun satırları arasında yaşıyorum
Yazmayı bilirim
Okumayı bilirim
Veda etmeyi öğrenemedim küçüklüğümden beridir
Bizim vedamız da gözyaşlarıyla oldu her aşk gibi
Çayı şekersiz
Kahveyi acı içeceksin
Herşeyi oldu gibi seveceksin
Hayatı toz pembe görmiyeceksin
Renkleri öğreneceksin
Kırılmış oyuncak hatırası bu
Eskimiş battaniyeye sarılkış çocukluk turşusu
Bu çocukluk tutkusu
Maskeli çocuklarız herbirimiz
Büyümüşüz
Ruhumuz büzüşmüş
Gözlerim semada yüzüyordu
Sözlerin ise gönlümde yüzüyordu
O sırada bir yıldız kayıp gitti
Göz yaşlarımın gitti yöne gitti
Ama tutum bir dilek tutun
Bırak madım umudumu dileğimi bırakmadım
Sancılanıyor ruhum
Parçalanıyor ruhum
Sanki her gün pir parçası daha kopuyor
Bir parçası daha çürüyor
Ölü bir ceset gibi kokuyor
Eğer diğerleri gibi vampir , asalak gibi yaşaya bilseydim eyer
Kafamda bi yılan tıslıyor
Sinsice saklanmış
Bana fısıldıyor
Hırslarım beni kandırmaya çalışıyor
Etrafımı sanki zehirli sarmaşıklarla sarılmış
Sanki geceye bırakılmış bi kandilim
Yakın ışıkları saklıyın yıldızları
Duygulanırım ağlarım
Yankılanırım sesizlik de
Sözlerin çıkardı beni yola sonsuz ufka
Bindiğim gemi gider hep ufka
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!