Ay yine o aynı ay'dı işte parlıyordu,
Sanki içimdeki umut ışığını çalmıştı, parlıyordu.
Parlıyordu yalnızlığın verdiği hüzne inat,
Parlıyordu tan vakti uyuyanlara inat.
Koluma gölgesi düşüyordu nispet edercesine,
Sanki o gölge iletişim kaynağımdı sevgiliyle.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!