Gözlerim seni arıyor
Kendimden geçiyorum
Ve sadece seni biliyorum
Ruhum seni düşlüyor
Hani ilk gün vardı ya
Gözlerine bakarak yazdım şiirleri
Gökyüzünden inmiş,
Yeryüzüne ışık haleleri
İlham olup kalbe inmiş
İçimi ısıtıyor sımsıcak gülüşün
Gözlerine bakınca
Ruhum aydınlandı
Ümidi gördüm
Senin bakışında
Ilk karşılaştığımız yerde
Bir gün sormuştum
Hayatın anlamı
Ne diye
Sensin demişti çoban
Kalp kırma sakın
Sanki bir döngü bu hayat
İyilerin kaybettiği
Kötülerin kazandığı
Garip bir hayat
Ve çok garip ki
Sahi ne çok düşünmüşüz
Kendi ihtiyacımızı
Başkasını bilmeden
Düşünmeden
Çoğu zaman hak'dan konuşuruz
Kar yağar
Sensizliğimin üstüne
Kar yağar
Sevdamın derin hüznüne
Hüznümü bana öyle anlattı ki
Kelimeleri susturdum
Tek sen anla diye ,
Cümleleri bitirdim
Sen başlat diye ,
Ne kelimeler duyuldu
Gitmek istiyorum bu şehirden
Hayallerimin olduğu yere ,
Gözlerim ağlamasın diye
Gitmek istiyorum bu şehirden .
Umudun sönmesine izin vermeyecek ;
Ah ile işlemiş bu telaşı
Hiç gelmez mi ki gözün'den yaşı ,
Düşündükçe sevmez mi hiç yâr'ı
Nasıl duyulur böyle feryadı ,
Derdi Leyla olan bilmez mi ki fani'dir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!