Ahmet Çaglar 1 Şiirleri - Şair Ahmet Çag ...

...Sen! .. Sen,sen yalan olsan inanırım. Sadece sana aldanıp,sana kanmak için. Sen,sen ateş olsan bitanem. Ben hemen sarılırım. Sende yanıp,sende kül olmak için. Ah,sen varya senn. Sen toprak olsann. Ben hemen ölürüm,ölürüm. Sana gömülüp,sende toprak, Sende eriyip,sende yok olmak için...ali...

Bülbül beklerdi gülünü. Hiç bilmezdi bahar selini. Boş bulunca bülbül gülün yerini. Bastı ah feryadı ile figanı. Ağlama bülbül geçti bahar. El alem hep sana bakar. Bülbül gözünden yaşlar akar. Ağlama bülbül geçti bahar. Bülbül ömrün geçer böyle. Hep bağları viran eyle. Artık gülüne veda eyle. Susmaz bu bülbül ağlar böyle,ağlar böyleee... Ali.A

Korkmasın yüregin fırtınalardan Aydınlatsın yolunu yıldızlar geceden Tepeden tırnağına yağan yağmurda Çamuralara bulanmış ayaklarla gel... Vücuduna dolansın şafak tülleri Gül dalında bırakma saçının telleri Uzatıpta bana o kınalı elleri Gül kırmızı dudaklarınla gel... Şalın dolanıp kalsın ince belinde Bekletme beni artık gel gir gönlüme Elinde mendilin beyazlar içinde Saçlarına taktığın duvağınla gel...ali...

Ilık bir meltem olsam azgın denizlerden kopup gelen. Dokunsam kirpiklerine okşayıp yanaklarını. Ah essem saçlarında tel tel. Uguldasam sevdamı kulaklarına. Baksam gözlerine derin derin. Erisem sıcagında yudum yudum, Aksam bedeninden şalaleler gibi salkım saçak. Ah göl olsam ayaklarında. Buhar olup sıcaklıgında duman duman. Tekrar tekrar sarsam seni,ah sarsam seniii... ali...

Görmeden sevdim bitanem ben seni. Bak ne hale koydun gelde bir gör beni. Söküp attım bedenimden,benligimden bendeki beni. Seni doldurdum ben can diye tüm benligime bedenime seni. Ya sende bırakıp gidersen bir gün beni. Ben napayım ozaman sensiz bu ölü, bu cansız bedenii.. ali

Allah"ım bu ne çektigim ızdırap. Dünyada bildigim yalnızca azap. Her geçen günümün hatırası hicran. Bütün gençligim oluyor zindan. Ümidim hep kırık aşkım göz yaşı. İçimde nefret var her şeye karşı. Neden olmuyor bana hiç kimse yar. Bende olmayan şey onlardamı var. Kalbim daha çokmu edecek feryat. Niçin gülmüyor bana bir gün hayat. Neden böyle halim gün günden harap. Mazim hep karanlık arzum hıçkırık. İstikbalim mechul ümidim kırık. Yetmez mi çırpındıgım hala heyhat. Kalbim sen feyat et durmadan feryat feryatt....Ali. A.

Ben bir rençberim, Gönlümdür tarlam topragım, Yüregimdir harmanım, Sevgidir hasatım.Ben Sevgi ekip Sevgi Biçerim...Ali. A.

HaLa sıcaklıgın var yüregimde.. Yıllar geçti hala ellerinin sıcaklıgı var bedenimde. Kahretsin lal olup sustuya o an dilim. Dügümlendi işte bogazıma adın. Kaldı hep kanayan bir yara gibi içimde. Donuk bir resim sanki o an hep gözlerimde. Tutuldu işte tutuldu kahrolası dilim. Kal diyemedimya kapıdan dünüpte,O buğulu gözlerinle geri baktıgında...ali...

Bir ilkbahar sabahı yagmur yagarken Tomurcuklar dalında yeni dogarken Göğsüne düşmüş çiğ taneleri Ellerinde beyaz zambaklarla gel... Korkmasın yüregin fırtınalardan Aydınlatsın yolunu yıldızlar geceden Tepeden tırnağına yağan yağmurda Çamuralara bulanmış ayaklarla gel... Vücuduna dolansın şafak tülleri Gül dalında bırakma saçının telleri Uzatıpta bana o kınalı elleri Gül kırmızı dudaklarınla gel... Şalın dolanıp kalsın ince belinde Bekletme beni artık gel gir gönlüme Elinde mendilin beyazlar içinde Saçlarına taktığın duvağınla gel ali

Sen sokak başında yanan bir lamba, Ben gece karanlıgında uçupşup üşüyen parvane, Yansam ateşinede sana her dokundugumda, Ben dönüp,dönüp yine gelsem sana, Sen beni tekrar,tekrar yaksan sıcagında, Ah beni yaksan sıcagındaa,yaksan sıcagında...Ali.A..