Sabır sonrası şaşkınlık
Bir hiddet ve bir yalnızlık
Sağım solum boştu
Önümde, arkanda bıraktıkların
Bir gülüşüne kafi idim
Ağlamanla yetindim
Ağlamaklar ilhama perde olmuş
Perdeler ardı Zül celal olmuş
Kalbim meşk ile dolmuş
Artık ağlamak hayal olmuş
Ağlamaklar ilhama perde olmuş
Uçurumun kenarında
Yakalandım sensizliğe
Yalnızım ve biçareyim
Umutsuz bi avareyim
Bekliyorum sadece
Sensizlik içinde sessizce
Asıl yağmur bu
İki pare gözyaşı
Yaşlandırıyor insanı
Bu pınardan damlalar
Yürekten gelen naralar
Celladıma kavuşmayı
Kütüğe baş koymayı
Yüce Allah'a koşmayı
Aşk bildim aşk, aşk...
Ruhumda bi sızı
Amansız
Çaresiz
Ve artık sensiz
Bir bıçak gibi
Saplandı bu sızı
Bir durak bu
Dünyadasın
Zaman geçmez
Firardasın
Elem, acı içinde
Duadasın
Bir ip asılıyor tavandan
Aman ucunda ne ola
Kokusu ekmeğe benziyor
Hissi doymaya anne
Anne anne ekmek ver bana
Açlığa dayanamıyorum ana
Diyemediğimsin
Bilsem de adını
Sevsem de yüreciğini
Okşasam da saçlarını
Baksam da gözlerine
Diyemediğimsin
Ey güneş doğ en baştan
Çınarların kubbelerin ardından
Ne sağdan ne soldan
Barıştan yana doğ barışmaktan
Ey güneş doğ en baştan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!