Yorma kendini duymayayım özgür bahenelerinde titrek sesini
Sadece olmadı de sorgulamam dönüpte geçmişimi
Ayrılık koyduysan adını adımların uzaklaştıkça viran şehrimden
Sakın çekme nefesini yorulmuşçasına öyle derinden.
Matem yazmayacağım matemdedir bu dörtlük
Ne zaman vurgun yedik ne zaman ayrı düştük
Varsın sancısı kalsın yüreğimde her damla
Kan akmıyor damardan kim bilir ne gün öldük.
Sorgusuz yargısız bir infaz takıldığım bu hayat
Dökülseydin damla damla gözümden
Toprağa karıştı der ağunurdum
Ölür de dönmezdim asla sözümden
İnatla yarıştı der ağunurdum.
Derinden vursaydın öyle derinden
Kanadında onurun,yükseklerden uçardın,
Hani sen TÜRK, hani senki kartaldın,
Yeter artık bu gavura yalvardın,
Kendine gel özüne dön,kendin ol.
Yalvarmakta ne imiş,önündü diz çökene,
Güneş kızılını çaldığı anda
Huzur mu bırakır ıssız viranda
Tabipsiz dermansız gönül yaramda
Kalacak sızıdan korkuyorum ben
İşte o viranda açan bir tek gül
yağmur yağınca ıslanan bedenlerde
bir ölümdür bu koku
neden uslatmaz bilmem
İnsanları bu korku.
Bilmeni isterim ey beyaz gülüm
Zerre kadar yalan yoktu bu aşkta
Senle olsa zor gelmezdi bu ölüm
Sensiz ölmek ne zor senden ırakta.
Yeminlere sığdıramam gözlerime sen dokun
D ünyaya geldiğim andı bu bakış
U mrumda değil desen ne olur,
Y ürekte tarifsiz, başka bu çarpış
G önlüme sefil desen ne olur.
U fku seyrederken hayaldi vuslat
Hasret yüklendi, dertli bu yürek
Ölüme yol alıyorum gayrı bilerek
Uzayan bu yolda hergün giderek
Sana ulaşmayı düşlüyorum ben.
Aşksa bitmeyecek, öyle derinde
Beni benden esir alan
Gönlüme kelepçe vuran
Gözlerime tufan- tufan
Çöktün gece karanlığı
Bu ömrümün istilası
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!