Ahmet Alıcı Şiirleri - Şair Ahmet Alıcı

Düşen bilir ayrılığın derdini
Duyuramam bu ellerden sesimi
Acı ile yaşarım ben şu günleri
Mumluluğa giden yol yok mu YA-RAB?

Hasretin rüzgârı yaktı ruhumu

***…Gerek Kaldı mı…? ? ? *

Haramı da helal diye yedinse
Yaptığın haltları herkes bildiyse
Kızaran yüzünü sakalın ile
Artık gizlemeye gerek kaldı mı?

Nasıl bakıyorsan öyle görürsün
Karşında dikilen sırdan aynayım
Ya bir boşluk yahut hazret bilirsin
Surete bürünmüş gizli manayım…
* * *
Bu hesap bir başka her akıl ermez

Vezir geldin rezil gitme!
Her şey hayal bu âlemde
Nice Koçyiğitler gördük
Eşekleşir meyhanede.

Sır küpüdür bu şişeler

Gülüp geçerde tatlı hayaller
Gönlüme bin bir nameler söyler
Kalbimde kanarken gizli yareler
Uzatıp elini saran bulamam

Yalnız gezerim fani dünyada

Özlem ile bekliyordum
Gelişine çok sevindim.
Hep hayaller kuruyordum
Dönüşüne çok sevindim.

Aşkımızı unutup da,

Gel beraber yaşayalım
Eller gibi durma!
Bir kalpte bir can olalım
Sen ellere aldırma
Severek birbirimizi
Yaşayalım yıllarca

Hayalimde bir düş gibi
Hiç aklımdan çıkmıyorsun
Özlediğim gülüş gibi
Hiç aklımdan çıkmıyorsun.
*
Gündüzümde gecem de sen

Defterimden sildim artık adını
Benim için elden farkın kalmadı.
Ben çoktan unuttum tüm hatıranı
Benim için elden farkın kalmadı.

Döneceğim diye yemin etsen de

Biterdi belki de çektiğim çile
Eriyip gitmezdim göz göre göre
Sevmiyorsan bile sadaka diye
Bir tebessüm etsen ne kaybederdin?
*
Ne yapsam ne etsem artık nafile