Yüreğimin ıssız çöllerinde esen bir rüzgar uğultusu gibidir bende adın
Yalnızken bile söylemekten,söyleyip incitmekten korkuyorum
Her harfinde ayrı bir titreme alır beni baştan ayağa
Her hecesinde ne hoş ezgiler fısıldar kulağıma
Ayazı vurur derinden derinden isminin ilk hecesi
Ortasında okşar ruhumu serin bir ilk bahar akşamı gibi
Ardından yapraklar döken son bahar ağaçlarını andırır gibi
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta