Hep kendine göre ahlaklı olan
Elde kusur arar, suçlayıp durur.
Ruhunda kırk yılın kiri saklanan
Ortaya çıkınca azar kudurur.
Kendi piri pak dır, kıymeti haktır,
Ondan kıymetlisi dünyada yoktur!
Her türlü öğüde karnı da toktur
Kibrinin ibresi tavana vurur.
Kimseler nefsini çekmez hesaba
Yaptığı işlerden, demez acaba
Vicdanı da yoksa girmez hicaba
Kasılıp, kurulur posta oturur.
Musibetten ibret almaz böylesi
Laf olsuna öğüt dinler öylesi.
Hayli yükseklerde olan yaylası
Çekilir suları toprağı kurur.
Boşa geçer gider ömrüne yazık
Doğru işi etmez kendine azık
Nefsin sorgulamaz ahlakı bozuk
Durmuş oğlu olmaz ahlaksız gurur.
Kayıt Tarihi : 27.3.2021 09:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!