Âhirin Sessizliği Şiiri - Halim Yusuf Pi ...

Âhirin Sessizliği

Bedenim, acının son demlerinde titrek
Bir vebâl gibi çökmüş, ağırlık üzerimde
Sanırsınız ki felek, sırtıma eğilmiş
Rûhum savrulmuş, cesedim bin parça, bin hicâb içinde

Sükûtla iniyor karanlık, yavaş ve mahzûn
Bir lehâf-ı gam sanki, örtercesine üzerimi
Zulmetler ince ince işliyor rûhuma
Ne bir sâdâ, ne de bir nefh, her şey hâlâ, her şey mefluç

Örülüyor ilmek ilmek son ânın kaderi
Bir veda imiş meğer çınarın gölgesi
Asılı bir ip değil, bizzat ecelin kendisi
Ve ben, ben hissetmekteyim, gelmekte sonum

Gözlerim, sonsuzluğun eşiğine takılı
Kalbim her vuruşta biraz daha yorgun
Bu dünyâ ki bir rü'yâ-yı fânîymiş aslında
Her adımda biraz daha vedâ, biraz daha hiçlik

Halim Yusuf Pilavcı
23.04.2025