Ahi Şiirleri - Şair Ahi

Doğruluğ étdüm ol şeh-i ebrû-kemâna ben
Ok gibi anuñ içün atıldum yabana ben

Baña seni gerek n’éderüm pes cihânı kim
Bir dahı gelsem éki olur bu cihâna ben

Ol güzeller şâhına medh ü senâ olsun dérin
Pâdişâhuma efendüme du‘â olsun dérin

Bir selâm içün yoluñ ögmekde ‘ışk olsun baña
Merhabâsuzlarda saña merhabâ olsun dérin

Âşık oldum bir cemâl-i cân-fezâya görmedin
‘Işk ile îmân getürdüm Mustafâ’ya görmedin

Göklere ağar duhânum âteş-i âhum gibi
Yanaram yérden göge bir meh-likâya görmedin

Sînede her şu‘leler bu âh-ı âteşnâkden
Gûyiyâ bir lâledür kim baş çıkarmış hâkden

Kâmetüm ğamdan kemân olursa tañ mı kim baña
Çarh okı gibi yağar tîr-i kazâ eflâkden

Kime feryâd édeyin nâle vü efğânumdan
Kime kan ağlayayın dîde-i giryânumdan

Dil tenûrında ciger yanduğı yetmez midi kim
Yédi derd ile beni ğam dahı biryânumdan

Şarâb-ı erğavân içsem lebüñsüz baña kan olsun
İçerseñ sen benüm kanum efendi nûş-i cân olsun

Elüm ol kan olasıdan yuyuban tevbe étmişdüm
Nasûhuñ la‘l-i şîrîni gözüm kan étdi kan olsun

Döne döne üstüme peymâneler kan ağlasun
Yana yana hâlüme şem‘-i şebistân ağlasun

Destmâlin gözleri yaşıyla gömgök su édüp
Ol bahâr-ı hüsne karşu ebr-i bârân ağlasun

Gerçi kim bülbül sever her dem gülüñ bir tâzesin
Sen baña éy ğonca-leb her berg-i gülden tâzesin

Bülbül-i şûrîdenüñ gûş eylemezsin nâlesin
Éy gül-i ter diñlemezsin bülbülüñ âvâzesin

Seg-i kûyuñ ne ceng eyler bu cism-i nâ-tüvân içün
Ne lâzım bunca ğavğâlar bir éki üstühân içün

N’ola ‘âlemde bir târîh éde ol yâr-ı sengîn-dil
Éşigüñ taşını dikseñ mezârumda nişân içün

Saña yanmağa yeter hâlümi geh gâh baña
Elif-i sîne ile dâğ-ı dilüm âh baña

Kimler ile géceler kimler ile ahşamlar
Kim éki hafta durur gelmedi ol mâh baña