Bâğuñ egerçi gül gibi serv-i bülendisin
Meh-rûlaruñ efendi bu gün şeh-levendisin
Benden olup da kapuñda n’ola kulluk eylesem
Hîç sen bilür misin seni nasıl efendisin
Nâleñ érişdi göklere yérlerdedür yüzüñ
Beñzer dilâ ki bir güzelüñ derdmendisin
Kullâb-ı zülf egerçi bir zencîr-i dil geçer
Éy nâle sen de haste göñüller kemendisin
Şi‘rüñ tutarsa ‘âlemi ÂHÎ ‘aceb degül
Şâ‘irler içre şimdi Kemâl-i Hocendî’sin
Kayıt Tarihi : 11.5.2016 15:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!