Ne uyku kapatır ne de ölüm,
Yalnızlık kuyusunda yeşeren korkumu.
Çelik astarlara tutundum.
Yüreğimle söküp atıyorum tüm bu mahşeri.
Bir umut gerek, şu sarsaklamış vücuduma,
Sanki asırlar boyu yetecekmiş gibi.
Demir parmaklıklar arasından uzanıyor gökyüzü.
Bir umut gerek, şu sarsaklamış vücuduma,
Sanki asırlar boyu yetecekmiş gibi.
Demir parmaklıklar arasından uzanıyor gökyüzü.
Mevsimleri özendiriyor gözlerin,
Bahar'a yoldaş oluyor tüm güzelliğiyle, çok güzel satırlar emeğine kalemine sağlık usta..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta