Ah Yağmurum Şiiri - Sezer Ateş

Yıllarca yağan yağmur artık diniyor;
Gökyüzü, yükünü boşaltmış hafifliyor.
Güneş sessizce dağlar ardından parlıyor
Ve şehir, uykudan uyanır gibi derin bir nefes alıyor.

Ah yağmurum, yağıp durdun,
Islatıp kuruttun, bir damlaydın, göl oldun.

Yeni bir gün doğuyor,
Her damlan bir hatıra, bir yara.
Yağmur durduğunda,
Gözyaşlarım sağanaklaşıyor.

Ah yağmurum, çöllerimdeki yaşam suyum,
Sırılsıklam, sana ruhum, kalbimdeki dipsiz kuyum.

Buralar artık su bulunmuyor,
Çeşmeden damla bile akmıyor.
Günler nasıl yağmursuz geçecek,
Bir damlası tüm kuraklığı bitirecek.

Ah yağmurum, sağanağına tutkunum,
Şemsiyesiz yolcuyum, ıslanan bir kulum.

Yağmur bekler, sessizce, gizlice.
Benim yerime gökyüzü ağlasa,
Bir damla düşse, her şey yeniden yeşerir,
Bütün dünya tekrar nefes alır.

Ah yağmurum, beklenen kara bulutum,
Bekledim, her gece, her sabah…