Temiz boş bir sayfa
beyaz bir kağıt koparıyorum
karalama defterimden
ve yazıyorum itinayla
hem de el yazısıyla
yalniz bir şey var ki üzüldüğüm
r lerim gittikçe
gittikçe deforme oluyor
sonra şiir yazasım geliyor
diyorum ki
duygularımı temize
kendimi ipe çekiyorum
ip
ip senin elinde
kıyma bana
ardımda öyle bir delil bırakıyorum ki
yalnızca parmak izimin olduğu bomboş
temiz beyaz bir sayfa
parmak izimi bulmak zor olacak
ama olsun
sonunda narına yandığımı senin
aşkına öldüğümü
anlayacaklar
aah şu telef/onlar
telef/onlar telef/onlar
yani onlar sevdiklerimiz
sevdiklerimiz
15/Kasım/2013/Cuma/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 15.11.2013 23:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir insan için önemli olan geride kalan temiz sayfalarda onun imzası olan parmak izini bırakmasıdır. Anlam derinlerde çoğunluğun görmediği görünmeyendedir. Belki o telefonlarda sonsuzluğa yürüyen sevdiklerimizin parmak izleri var; belki acı bir haberi vermek için çalıp duruyorlar. Bu, şiirin bir sırrı olarak kalmalı. Şairi selam ve saygılarımla birlikte tüm içtenliğimle kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (1)