Ah şu kadınlar;
Aklımı başımdan alanlar,
Sanmayın hovardayım,
İnsanın içini yakıyor o bakışlar.
Güneş gözlerinde doğar sanki onların,
Haliyle kaçamak olur bakışların,
Yakalandınmı içlerinden birine,
Çeker alır seni içine, kulakların kızarır.
Mesela şu bizim komşu gül hanım,
Tövbee, bir kez olsun sarkmadım,
Ama ne yalan söyleyeyim,
Onun için çok kez pencerelerde kaldım.
Sırmaları kıskandırır saçları,
Bacakları süt beyazı,
Öyle diriki göğüs uçları,
Merak ediyor insan acep nasıldır aşağısı.
Ya şu hacer kadına ne demeli,
Vallahi deli ediyor insanı deli.
Biliyorum şimdi beni yanlış anladınız,
Oysa üzülüyor onu düşünüyorum,
Nasıl yatıyor yalnız geceleri.
Geçen gün karşılaştık hacerle,
Bir selam verişi vardı, sanki dudakları yanacaktı.
Ayak üstü biraz konuştuk,
Dem vurdu yalnızlıktan, üzüldüm onun adına.
Yalnızlığını paylaşmak geldi içimden, insanlık adına
Yanlış anlamayın kim bakarsa baksın tadına,
Ki zaten kim girse koynuna,
Ölüsü çıkar sabaha.
Ondaki naz ondaki eda,
Vallahi kalplere zarar bu yosma.
Şu üst sokağa yeni bir kız geldi,
Bu günlerde hep o aklımda.
Bol dekolteli mini etekli
Bir bela gibi dolaşıyor başımda.
Mini etekli,
Rüzgar vurdumu görünüyor her şeyi
İçimde kötülük yok vallahi ama
Onu gördümmü özlüyorum yatağı döşeği,
Ah şu kadınlar;
Aklımı başımdan alanlar.
Sanmayın hovardayım,
İnsanın içini yakıyor o bakışlar.
Kayıt Tarihi : 9.5.2009 13:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!