Ah şarlot, deniz kabuğu topluyordun kıyıda
kızıl saçların suya değiyorduu
mintanın etekleri ıslaktı.
Göğüslerinde bir çift güvercin kalbi atıyordu
ve sen bir şahin kadar vahşiydin.
Ah şarlot, her yaz ayrı bir sevda deriyorduk
Rengarenk kumâşlarla sardığın bohçanda çoukluğumuz gençliğimiz
Dudaklarında kalbimin kan kırmızısı
Kimbilir ne çok kıskandılar bizi
Ah şarlot, uzaklardan gelen talihim
Ellerinde eridi gururum kinim nefretim
Beyaz pamuklarla bezemiş tanrım
içindeki sert rüzgarlarla savaşan dalgaları
Bana sen şekil verdin kendi sahilimde
Ah şarlot, rüyalarımda seni kaybetme korkusu
Kırk yıllık yaşamımın güneşi
Karanlıkta yaşayamam bilirsin
Her sabah eşikten çıkarım evden
Akşamları bulutlar taşır beni geriye
1 haziran 2016
İhsan FilikciKayıt Tarihi : 9.6.2016 11:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!