Ah O.... Şiiri - Suat Bingöl

Sustu herkes gözlerinde mil, kafa bir hoş, ayaş, aylak
sözlerde samimiyetsiz ilhamlar, her kulak diline yabancı.
Bir topuk kaldırımda ses,
nedendir bilemem gözler ya mavi ya yeşil.

Bir kadın geçti trafiğin içinden, kolunda ceylan sırtıysa pamuk işçileri.
Yanında bir bey yürüyordu elinde 33 maden işçisi üç beş kalfa.
Kalfalar havalı işçiler koyun, boylu boyunca caddeler sürü.
Kendini tanıdı köşede biri sırtında kartondan mukavva arkası rüzgar.
Önünde ateş avuç avuç kestane, bir o kadına baktı döndü birde sürüye.

Sustu gözler sözlerde mil,
Her topuk kendi sesine yankı.
Her taraf kadın doldu her taraf erkek
her kadın sarışın her erkek öküz.

Sokaklar uzun boyuna ışık, iki yani binalar, binalar ölü.
Birkaç zibidi genç geçiyor meydandan meydandan
her taraf meydan her meydan savaş.
Herbiri kolunda taşıyor bir zırh, ne kurşun işliyor ne tank, top
öldürdü allah allah binbir orduyu. Her biri cengaver herbiri domuz.
Kimse kendinde değil bu şehir bir efsane,
zaloğlu geçse iki büklüm yılan gibi korkak.
Yılanlar zehirsiz insanlar ejderha,
her biri kahraman herbiri eşşek.

Kadınlar geçiyor heryerden hepsi sarışın,
bir kolunda ceylan sırtında hayvan.
Yanında her biri erkek taşıyor,
birbirinin aynı erkekler hayvan.

SUAT BİNGÖL