Ah o gözlerin 94 Şiiri - Yusuf Işık 3

bitmeyen şiir:‘’ ah o gözlerin!.’’

(94)

bin yılın yağmurlarında
yıkandığımı
arındığımı sanıyordum
bahara sevdalıyken
güneşe umudu kesmemin
acı öyküsünü
yaşamadan önce
çiçeğe duran
tebessümlerim vardı
azgın seller
alıp götürmeden önce
şehirler bataklık içinde
sözcükler
lağım ağızlarında
çırpınıyor
sular çekilmiyor
çağlayanlardan
şefkat adaları yapamıyordum
duyularım öyle ıslanmıştı ki
gözyaşlarımı
mücevhere dönüştüremiyordum
inadına inadına
yağıyor ha yağıyordu
belli ki
mutlu teslimiyetlere geç kalmıştım
ustalıklarımsa
yalnız acı çekmelerde
kendini kanıtlıyordu
eskiyordum belki de
farkında olmadan
kendi sesimi dinleyip
kutsal yalnızlıklarıma
dönme zamanımın geldiğini
göremiyordum
ruhsal çoraklıklarımı
dinmeyen yağmurlarla
doyurmalı
yaşama döndürmeliyim diyordum
biliyordum ki
başka bu gün yok
yarın
geç de olsa
belki güneş doğacak
ve belki de
ısıtacak düşlerimi
ne yağmur
ne çorak kalacak diyordum
belleğim
duru suların aynasında
yeni umutlarla tazelenecek
ve sonra
büyüttüğümü düşündüğüm
bir damla yağmurda
koparttığım fırtınaları
çok kaşıdım sanıyordum
cerahatlı yarayı
elbette kanayacaktı
göç mavisi sularda
erim erim kanayıp
binyılın
öyküsüne duran
ah o gözlerin
gözlerin yok mu?..22.5.11