Ah Kadın ah Şiiri - Derya Avşar

Ah kadın ah!

Saçlarından asıldı;
Ağrılarından, yaralarından öptüğüm kadın!
İçim ürperdi / Afganlı Farkhunda'yı okuyunca
İçim paramparça oldu / bine bölündü
Farkhunda /bir Afgan kadınıydı
Ölgün yüzü kalbimi yaraladı
Molla muskacıların gazabına uğradı
Öldürüldüğünde henüz yirmi yedi yaşındaydı
Öğretmen olacaktı
Cehalet kuyularına düşmüş
Cahil toplumun kurbanı oldu
Çatıdan atıllar onu / hunharca parçaladılar
Kemikleri un-ufak edildi
Taşlandı / yumruklandı / tekmelendi / yakıldı
Bir günde saç teli kadar şiddet gördü
Tozları tel tel rüzgârda savruldu
Kilosu kadar taşlarla ezildi narin bedeni
Ak teni / gülyüz’ü kırmızı kana boyandı
Akbabaların sofrasında kanı içildi
Kadehler tokuşturuldu meze oldu insanlığı
Ah kadın ah...
Dünyayı saçlarına takmış / sürekli yükünü çekiyorsun
Yapma / etme / gül yüzünü soldurma
Ah kadın / ağrılarından öptüğüm kadın
Ah üstü örtülü gerçeklerin özetli resmi
Ve zulmün her türlüsünü içen kadın!
Bilmez misin tüm zulümler din örtülüdür
Kim o örtüyü kaldıracak olsa, canıyla bedel ödüyor
Düşünmez misin hiç?
Neden her şey din üzeri dönüyor? diye...
Ve neden din her şeyin ticaret kapısı seçiliyor?
Düşünmez misin hiç?
Cüppeli, aksakalılar din üzeri günahları aklar
Cehennemi hatırlatıp vaaz verirken, aptala yatar
Kendisi lüks hayat yaşar
Ona-buna cehennemi gösterir
Zalim cenneti yeryüzünde yaşar, görmez misin?
Sor bir senin cennetin neresi be ey cahil?
Ah kadın ah...
Bin yıldır çilesi bitmemiş kadın
İçim bir yangın yeri
İçim ahraz bir sahra çölü
Tüm isyanım toprağa gömülü
Ah kadın ah...
Sen bilmez misin?
bu dünya kaçak dövüşenlerin dünyası
Sen hangi ah'ın günahıydın da
Hangi sevapla affına sığınacak bu dünya..?