Ah İstanbul Şiiri - Evren Elvin Köseoğlu

Ah İstanbul bilinmez gecelerde kimlerin canını yaktığın kimlerin gözyaşlarına,acılarına,çığlıklarına,çatesizliklerine,yalvarışlarına,dualarına,isyanlarına her kötülüğe sağır olup,kör olup ama
Hiç vazgeçmeden yanlarında olan İstanbul güzelliğine ve ihtişamına sığınan İstanbul.
Vazgeçilmez uğruna ölünen İstanbul artık sende eskisi gibi
Değilsin kötülükler pisletmiş seni gökyüzün eskisi gibi değil
Sende yaralanmışsın of çok üzmüşler senide nerde eski İstanbul ne oldu sana nasıl izin verdin nasıl kıydın senin için
Yanan kalplere sendemi kandın yalancılara hainlere
Kimler kimler terketmedi senide duymadığın,görmediğin herkes terk etti seni.o güzelliğin ihtişamın da kayboluyor
Senide yok ediyorlar İstanbul.
Adına şiirler şarkılar yazılan İstanbul bak artık şiir yok şarkı yok sadece acı ve gözyaşı var.Taşın toprağın altındı ne oldu?
Yenildin İstanbulum.Canım cananım İstanbulum.
Ah aşk İstanbulum,öyle savurdunki benide gelemiyorum.
İçim yanıyor canım çok acıyor.
Belkide sende bende iyileşince kavuşacaz,sende bende temizlenince buluşucaz.
Eskisi gibi saf,temiz,vicdanlı ve merhametli olarak sarılacaksın yine bana.Sende anlicaksın ve farkına varacaksın.
Bütün güzelliğinle ve ihtişamınla bana yine kollarını açacaksın.O gün geldiğinde Yine o tepede sana haykıracağım
Hoş geldim İstanbulum ve sende hoşgeldin İstanbulum diye.