Yıkık dökük her yanı inleyip eyvah eder
İflah olmaz ezadan medet umar ah insan
Koca bir ömrü böyle tüketir pişman gider
Ahı yutan fezadan medet umar ah insan
Güneş doğarken hergün gölge yürür ardından
Tertemiz aşk yayılır gül kokulu yurdundan
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta