Yıkık dökük her yanı inleyip eyvah eder
İflah olmaz ezadan medet umar ah insan
Koca bir ömrü böyle tüketir pişman gider
Ahı yutan fezadan medet umar ah insan
Güneş doğarken hergün gölge yürür ardından
Tertemiz aşk yayılır gül kokulu yurdundan
Hasreti soludukça bulut ağlar derdinden
İçindeki sızıdan medet umar ah insan
Kısalınca gölgenin kaybolur selvi boyu
Değişir mi söyleyin insanın bildik huyu
Dil sussa da kurumaz gönlün nemlidir suyu
Mahfuz’daki yazıdan medet umar ah insan
Güneş batarken çöker dağlara kızıllığı
Görmeye değer enfes ışığın güzelliği
Gel git gibi hayatın gizemli özelliği
Çiçek solsa vazodan medet umar ah insan
Beyzade / Hüseyin Ekici
06.10.2025
Kayıt Tarihi : 25.11.2025 12:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!