Ah İbrahim Şiiri - İbrahim Halil Özdemir

AH İBRAHİM
Şu ayağıma takılan korkularımı,
Zaaflarımı bir bıraksam
Çıkacağım bir dünya turuna
Çıkamadım yıllarca
Biliyorum nereye gidersem gideyim
Hep ayaklarımda,
Dimağımda
Göğsümün tırpanında

Ah bir bırakabilsem geride engellerimi
Engin dağları, Ağrı Dağı’nı
Adım adım aşacağım
Bırakmadım gençlik yıllarımda
Biliyorum dağlara da çıksam
Ovalarda da koşsam
Hep ensemde,
Hep konuşulmasını istemediğim sözcüklerin nefesinde
Damağımın en ücra köşesinde

Ah İbrahim,
Bir aşsan kendini
Herkese yetişip kendine geç kalmalarını
Kaldırsan bir rafa
Her derde atsan bir doksanlık kafa
Golmüş, ofsaytmış kimin umrunda!

Ah be İbrahim,
Herkes için kendini paralarken
Başkasının ayıbının üstünü karalarken
Yaptıklarını kâğıda sıralarken
En çokta kendine kızacaksın bilmez miyim?
O her şeyden ödün verdiğin
Hiçbir şey olmasını istemediğin
Dostlukların,
Her şeyin olduğunu söylediğin ailen
Hepsi bir gün sana kocaman bir vefasızlık olmayacak mıydı?

Ah İbrahim, sırtın ağrımıyor mu eğilmekten
Gelen giden binmekte
Her haksızlığa boyun eğip
Acımasız sözleri sinmekten
Nefret etmiyor musun artık.
Çekip gideceğim diyorsun da
Sıkılmadın mı bir köşeye çekilmekten?

Ah be talihsiz kadersiz İbrahim,
Herkes denizlerde, metropollerde, saraylarda
İki başoda için canını babanın yerine
Ömrünün kardeşlerin için
Vermenin oysaki
Bedeli niçin
Hiç!

Soruyorum sana şimdi İbrahim,
Pişman mısın diye
Yine dersin
Seni bilirim
Yine vazgeçmezsin söylemeye
Ayaklarındaki engeller
Sırtındaki tırpanlar
Dimağındaki travmalar
Boşuna giden genç yılların
Hepsi seni sen yapan madalyalarındır.
Atamazsın hiçbirini hiçbir yere
Bırakamazsın hiçbirini geri de
Olur, da düzelir her şey
Alır mısın bir sırt çantanı
Bir de birkaç parça elbise
İçine saracağın kitapların
Bir not tutacağın,
Bir kalem ve bir sen
Öyle yürüye yürüye doğaya başkaldıracağın
Bitti diyeceğin
Her şey bitti dostlar,
Bitti!
Benimde ahvalim bellidir artık
Artık deniz sahilli bir şehirde
Sevdiğini söyleyen sevdiğimle
Belki bir ahşap evde
Belki doğalgazlı yetme bir kümbette
Ne bileyim,
Güzel olur oysa
İndirdim tüm çileleri icabında
Bunları söylersin değil mi İbrahim?

Ah İbrahim ah!
Hayallerinde bile başkalarına yer vermelerin
Ehh
Doğruya seni sen eden başkalarıdır.
Herkese yetişip bitirince her şeyi
Kendine geç kalmışsın
Yine o trene birilerini bindirip
O sahil kasabasına tek gitmeyeceksin.