Ah Gönlüm Şiiri - Ferhat Seyhan

Ah gönlüm,
Güle oynaya geldin bir vakit,
Şimdi ağlayarak gidiyorsun.
Kaderinden, kederinden
Firar edeceğini mi sanıyorsun.

Ah gönlüm,
Ne diye taşa dokunur da,
Ellerinle yontuyorsun?
İbrahim'in baltasını unutup
Heykele put diye tapıyorsun.

Ah gönlüm,
Bir çıkmazın duvarına yüz sürdün.
Gönül sarayının taşları kırıldı
Harabeye dönüştün;
Bilmem hangi günahın vebaliyle
Şimdi bu hale düştün.