Küçüktük yüreğimiz kanamazdı bilmezdik acıyı.
Çorapsız giyilen arkası yırtık kara lastik ayakkabıyı…
Yine de hayata gülümseyebilen o çocukluğum…
Ah çocukluğum ah!
Seni nasıl anlatacağımı bilmiyorum.
Hayatımda benim diyebileceğim tek şey sensin çocukluğum.
Yıllar ne çabuk kaybolmuş…
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta