Ah Bu İnsanlar Şiiri - Mehmet Cıngır

Öyle insanlar vardır ki, sanki birer melek,
Bu insanlar ki, rehberdir bize mahşere dek.
Hiç fark etmez;ister kadın olsun, ister erkek,
Öylelerine de övgü olur hayvan demek.

Bilmem ki, bu küfürler ile nereye vardık,
Yeter, biz bu dil yarasından usandık artık!
Verdiğiniz cevap küfür içermese bile,
Açar adam ağzını hakaret, küfür ile.

Kalp kırma sakın, bir gün mutlaka öleceksin.
Kırdığın kalbe bak,orda Hak’kı göreceksin.
Bir partiye kızarım amma kalkıp sövemem
Dinime küfredeni asla sevmem,sevemem.

Hakaret etmemeli kimseye bir müslüman,
Küfür ehli zannedecek yoksa onu duyan.
Sosyal medyada yorum yapmaktan korkar olduk,
Ağzı lağım çukuru olandan ürker olduk.

Ahlâklı olmalı insan, fark etmez oğlan kız,
Hoşgörülüyüm,yumuşak huyluyum ben,yalnız
Dinime sövene, alır elime kalemi,
Veririm hakkını,hiç bakmam bey mi köle mi?

Gücün yeterse düşmanına bile dua et,
Seviyesini gösterir kişinin hakaret.
Cevap versem sosyal medyada ben bir yazıya,
Hemen hoplar dokunmuşum gibi bir sızıya.

Ağzı lağım çukuru öyle ki öbek öbek,
Kusmasa çatlayacak sanki karın ve göbek.
Yalandan medet umanlar var bu memlekette,
Gerçeklere göz yumanlar var bu memlekette.

Bir tarafta kitap ve sünnete tam uyanlar,
Bir yanda” sünnet yok”deyip gazel okuyanlar.
Bir tarafta tüm âlimleri sevip sayanlar,
Bir yanda onlara sövüp ayağı kayanlar.

Bir tarafta eşek heykeli yapıp tapanlar,
Bir tarafta okul,köprü,hastane yapanlar.
Bir tarafta din alıp onu ucuz satanlar,
Bir yanda dini reddedip sırtüstü yatanlar.

Haydi koşun ey,çok ucuz; dinde kampanya var!
Gelin,ucuzlattı dini gazel okuyanlar!
Gelin, köşkler huriler ve daha neler neler…
Gecekondu parası,yok buna bahaneler.

Say say, öyle ki bunlar; anlatmak ile bitmez,
Bunları anlatmaya bir insan ömrü yetmez.
Bundan sonra ahirettir bize sonsuz mesken,
Artık yoktur asla dönüş bize ahiretten.