Ağzın hala süt kokuyor
savaşın elinde bu kent
vahşetten yeni çıkmış kalbin
savrulmuşsun karanlığa
sokağa
Karnından ağrılar
dilinden yalanlar eksik olmuyor
sende biliyorsun
bu kent çürüyor
ve evet nihayet
ağzın hala süt kokuyor
kirli suların kalanından
ne kadar temizlendi bedenim?
bu kentin künyesine yazılan
kayıp hayatlar
işte ordayım
artık bu koca zaman senide anıyor
parmaklarımdan kayıp giden
o kadar insanla beraber
mutluluğu biz keşfettik
şimdiyse kırlangıçların kanatlarına takılmış
göçtüler bir bir
yakalayamıyorum
kirletilenlerden sonra yapıldı bu resim
simsiyah ve kirli
sürekli açan bir çiçeğin
hüznüyle koparılıyorum
her gidenin ardından
okadar ağıt söylendi ki
bu sahile karşı
denizin ağlayışını bile duyabiliyorum
Kayıt Tarihi : 4.8.2006 22:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beni sınadığını söyleyen bir vampirle karşılaştım geçenlerde insanların mutluluklarını emerek beslenen bir vampir ve sınadığı bilgide benim ona göre ne kadar doğru olduğumu hesaplıyordu...Bazılarının o göz önündeki yalancı tavırlarını herkesinde bilmesine rağmen devam ettirmesi beni çileden çıkarıyor ve buna rağmen bir yargıç edasıyla kararlar verebiliyorlar bu yüzden yazdım..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!