Yine bu seslerle karışan ağustos olmalı
Yıldızların altında yitik yitik
Kaybolmuşluğuyla baş başa
Bizi böyle mecnun eden, hep o ağustos olmalı.
Tüm sokaklarında dolaşan huzur olmalı
Kapıları çalan tek tek
Her eve davetsiz misafir
En çok beklenen, hep o huzur olmalı.
Çocuklarda büyüttüğümüz umut olmalı
Gün geçtikçe yeşeren ağır ağır
Hayata bağlanma sebebimiz
Yıllardır içimizde yer eden, hep o ümit olmalı…
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta