Ağrı’ya Ağıt Şiiri - Taylan Şanlı

Belki yıllar geçti aradan Ayrılmışım Ağrı’dan
Ne sokaklarındaki diz boyu çamur,
Ne genizleri yakan tezek kokusu,
Ne insanları soğuktan çatlamış yüzleri,
Ne Açlıktan şehre inen kurtlar
Silinmiş hayal olmuş her şey!
Memleketime duyduğum özlemden başka.
Kâh Ağrı’nın başı gibi dumanlı, sessiz ve kimsesiz
Kâh bir yangın yeri gibi kalmış yüreğim.
Hani Eski Van Caddesini arşınlarken saydığım taşlar
Hani Tayyâre Mahallesinde aşık oynadığım arkadaşlar,
Ağlarım, bilirim şimdi benden çok uzaklarda
Yanımda olmasalar bile,
Ruhum gezinir o sokaklarda
Kırık köprüde yediğim heliseyle lavaşın
Uzun Velide içtiğim keledoşla ayranın
Tadı kalmış beynimin bir ucunda.
Taşlıçayın kenarında
Üç arkadaşın çektiği halayın nakış nakış nağmesi
“KÜPKIRAN OVALARI HOP HOP MARALİ MARALİ”
Hala çınlar kulağımın içinde
Havar yeter be havar Soluduğum nefes
Hamur, Taşlıçay, Diyadın, Tutak,
Eleşkirt, Patnos, Doğubeyazıt olmuş!
Ey güzeller güzeli nakış nakış işlenmiş ovalar ve dağlar
Ve her köşesi beni anlatan KARAKÖSE
Bilmem hasretinle nasıl duracağım.
Bir garip misali Hazreti Hani’de bir dilek tutacağım
Her seven deli gönül gibi
Canım AĞRI’M
Bir gün sana kavuşacağım.