Agora dedikleri loş bir meyhane.
Nicesi gelir nicesi geçer hepsi bir bilmece.
Kimi üzgün kimi kahkahasındadır gönlünce,
Kimisi de dertleşir kadehi ile.
Biri dertlerini sıralarken dizi dizi,
Biri hasretini anlatır uzun uzun.
Kimi başı avuçlarında yaşamaktan yılgın.
Kimi baş başadır sevdiğinin hayali ile.
Bir keman sesi sızlatır ince ince.
Hüznün resmini çizer gönüllere.
Kiminin uğuldayıp durur kulaklarında,
Ninni gibi gelir dertlerine.
Daha sonra uyanırlar uykudan,
Sarmaş dolaş dost hüzünleriyle.
Bir tel daha ağarır saçlarından.
İşte böyle geçer agorada her gece.
11.09.1981
Hasan YılmazKayıt Tarihi : 19.1.2007 16:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)