güneşi çağırıp
gölgelerde yaşıyoruz
ve ağlıyoruz ardında
kuru ayazlarda
ışığı çağırıp
karanlıklarda yaşıyoruz
I
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Devamını Oku
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Kutlarım hoş bir anlatım..
Saygı ve sevgilerimle..
ışığı çağırıp
karanlıklarda yaşıyoruz
ve ağlıyoruz ardından
zifiri zindanlardan
Güzel bir işleyiş kutlarım saygılarımla
yaşamı hakedememek. kutlarım çok özlü ve güzel
'Yaşamın trajedisi bu.....Tebrikler.
umut adına atılan her adım güneşe yaklaşmak değil midir..
her adın daha bir aydınlamadır ve ruhumuzdaki karanlıkların dağılmasıdır..
tebrikler Nilgün hanım...
Acaba çağrı mı yalan, ağlama mı... İstediğimizden kaçıp, arkasından ağıt yakmak... Tebrikler Nilgün Hanım... Anlamlı idi...
İnsan duyguları işte senin tespitin gibi öyle karmaşık. Bunun nedeni düşünceden çok,duygusal yaşayışımızdan kaynaklanıyor. Ama ne kadar yanlış olduğunu bilsem de yine de böyle yaşamak mı daha güzel ne. Renkli ama acılı bir yaşam. Altarnatifi ise acısız ama tekdüze bir yaşam gibi geliyor bana. Güzel şiirler gördüğüm zaman yorum yapıyorum. Bazılarının yaptığı gibi al gülümü ver gülünü eylemini pek sevimli bulmuyorum...
MÜKEMMEL, TEBRİKLER! KALEMİNİZ DAİM OLSUN, YÜREĞİNİZE SAĞLIK!
Bu şiir ile ilgili 18 tane yorum bulunmakta