Ağlayarak geldin dünyaya Doğduğun sabah ...

Yüksel Nimet Apel
2972

ŞİİR


63

TAKİPÇİ

Ağlayarak geldin dünyaya Doğduğun sabah Turkuaz bir Mavilik sarmıştı göğü

Ağlayarak geldin dünyaya

Doğduğun sabah Turkuaz bir Mavilik sarmıştı göğü
Deniz açmıştı bağrını rüzgara karşı
Sürü halinde gelen kuşlar Güneyliydi
Neydi göçmenlik ne idi yersizlik
Çıplak savunmasız ve ağlayarak doğdun
Kışın ayaza kestiği bir gece
Şehrin çatılarında bacalara sığınan Güvercinler donmuştu
Ana kucağın sıcacıktı diğer her şey buz
Adını düş koydular
Kızım kısmetini getirmiştir dedi de anan pek de inanamadı
Sonra sen büyüdün
Düş kurmak en eğlenceli oyunun oldu

Bir küçücük odam olsa bana mahsus
Gece ay girse odama
Sabah Güneşle uyansam der düş kurar bir küçümen kız

Okula gidiyor geometriyi çok seviyordu
Sorularıyla bıktırıyordu öğretmenini
öğrenmişti ölçüleri
Babasının tahta ölçeriyle ölçtü odasını
Sınıfta tebeşirle yere bir metre kare çizdi

Nah dedi öğretmenim evdeki yerim nah bu kadar

Basık tavan yemekler yavan
Karanlık ve havasız bir viran yer

Fil dişinden tarağım olsa
Annem tarasa örse saçlarımı
Alsa babam kırmızı kurdele

Bir küçücük odam olsa bana mahsus
Yalnız küçük bacımla paylaşsam

Gün geçmez ki düş kurar rüya görür bir küçümen kız

Öfkelenince çekmese abim saçlarımı
Kızınca babam abime dövmese kıyasıya

Akmayan bir damımız
Güneş vurduğunda ışıldayan camlarımız
Akşam güneşi darılıp hemen gitmese
Odam da batsa ya bazı akşamlar

Bir küçümen kız düş kurar hayalleri oyuncak
Rüyaları bayram yeri

Rüyalarında Deniz görür Martı görür
Ve her rüyasında Fildişi bir tarak
Kırmızı bir kurdele

28/Kasım/2014/Cuma
Yüksel Nimet Apel

Yüksel Nimet Apel
Kayıt Tarihi : 28.11.2014 20:07:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Mustafa Bay
    Mustafa Bay

    Büyümek denen şey biraz da rızaya bağlı olsa, ne olurdu acaba?
    Aklıma bu soru takılınca şiirden sonra, şöyle bir düşündüm.. Babamın 'solingen jilet takılı' tıraş aleti ile ne çok kesmiştim çenemi, dudağımı... 'Çıkıverse şu bıyığım, sakalım, ben de büyüsem olma mı' deyişimi...
    Bir ben miyim? Ablam da nereden bulurdu onca kırmızı kalemi, ne çabuk boyardı elini yüzünü... Onun da derdi aynıydı demek ki...

    Yok.. Bu işi bize bıraksalar, ben beş yaşında 'adam' olup çıkardım... Daha onuna basmadan da 'everin beni' der miydim?

    O küçümen kız da eminim bu tür rüyalar görmüş, hayaller kurmuştur... Çocuk dediğin hayalsiz nasıl büyüsün?
    Çocukluğunuza döndünüz sanırım Nimet Hanım... Ben de elbette...

    Çok hoştu, şiirinizi özlemişim belli...
    Kutluyorum, Efendim...

    Cevap Yaz
  • Vahdet Mehmet Güneş
    Vahdet Mehmet Güneş

    Güzel ve şeffaf tasvirleme, sanki bir ekranda o mekanları kameradan görür gibiyiz,fiziki tasvir sizlerin güçlü kaleminizden yıllarca yazdiğiniz mısraların,kıtaların bir güftesi böyle zengin ...bende ihmal ettim ...6 aydır elçiliğe ,Ankaraya gidip geldik bundan dolayı konsantrem şiire meyledemedi...iyi akşamlar diliyorum saygılarımla

    Cevap Yaz
  • Perihan Pehlivan
    Perihan Pehlivan

    umut etmek herkesin hakkı hayallerimiz olmazsa nasıl çekeriz bu zorlu hayatı. yoksulluk tenine yapışır fakirin. duyarlı yüreğinize sağlık.

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (3)

Yüksel Nimet Apel