Ağlayarak geldin dünyaya
Doğduğun sabah Turkuaz bir Mavilik sarmıştı göğü
Deniz açmıştı bağrını rüzgara karşı
Sürü halinde gelen kuşlar Güneyliydi
Neydi göçmenlik ne idi yersizlik
Çıplak savunmasız ve ağlayarak doğdun
Kışın ayaza kestiği bir gece
Şehrin çatılarında bacalara sığınan Güvercinler donmuştu
Ana kucağın sıcacıktı diğer her şey buz
Adını düş koydular
Kızım kısmetini getirmiştir dedi de anan pek de inanamadı
Sonra sen büyüdün
Düş kurmak en eğlenceli oyunun oldu
Bir küçücük odam olsa bana mahsus
Gece ay girse odama
Sabah Güneşle uyansam der düş kurar bir küçümen kız
Okula gidiyor geometriyi çok seviyordu
Sorularıyla bıktırıyordu öğretmenini
öğrenmişti ölçüleri
Babasının tahta ölçeriyle ölçtü odasını
Sınıfta tebeşirle yere bir metre kare çizdi
Nah dedi öğretmenim evdeki yerim nah bu kadar
Basık tavan yemekler yavan
Karanlık ve havasız bir viran yer
Fil dişinden tarağım olsa
Annem tarasa örse saçlarımı
Alsa babam kırmızı kurdele
Bir küçücük odam olsa bana mahsus
Yalnız küçük bacımla paylaşsam
Gün geçmez ki düş kurar rüya görür bir küçümen kız
Öfkelenince çekmese abim saçlarımı
Kızınca babam abime dövmese kıyasıya
Akmayan bir damımız
Güneş vurduğunda ışıldayan camlarımız
Akşam güneşi darılıp hemen gitmese
Odam da batsa ya bazı akşamlar
Bir küçümen kız düş kurar hayalleri oyuncak
Rüyaları bayram yeri
Rüyalarında Deniz görür Martı görür
Ve her rüyasında Fildişi bir tarak
Kırmızı bir kurdele
28/Kasım/2014/Cuma
Yüksel Nimet Apel
Kayıt Tarihi : 28.11.2014 20:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Aklıma bu soru takılınca şiirden sonra, şöyle bir düşündüm.. Babamın 'solingen jilet takılı' tıraş aleti ile ne çok kesmiştim çenemi, dudağımı... 'Çıkıverse şu bıyığım, sakalım, ben de büyüsem olma mı' deyişimi...
Bir ben miyim? Ablam da nereden bulurdu onca kırmızı kalemi, ne çabuk boyardı elini yüzünü... Onun da derdi aynıydı demek ki...
Yok.. Bu işi bize bıraksalar, ben beş yaşında 'adam' olup çıkardım... Daha onuna basmadan da 'everin beni' der miydim?
O küçümen kız da eminim bu tür rüyalar görmüş, hayaller kurmuştur... Çocuk dediğin hayalsiz nasıl büyüsün?
Çocukluğunuza döndünüz sanırım Nimet Hanım... Ben de elbette...
Çok hoştu, şiirinizi özlemişim belli...
Kutluyorum, Efendim...
TÜM YORUMLAR (3)