Ağlayan Melek Şiiri - Neslihan Ergin

Odadaki tabloda ağlayan bir melek
Asırların yükü kanatlarında mahremiyet...
Kainatın sırları onunla devrilecek
İnanç yuvasına gözbebekleriyle su serpecek...

Sırları açılmış üşüyordu gövdesi
İlmek ilmek dokunuyordu yüreğine sevgisi...
Can çekişen eskiyen mazi
Yıkılan kaleler ondan kalan ayak izi...

Çocukluktan kalan bilyeler,
Hep çocukca umut bekler...
Trenin arkasından el sallayıp öylece gözler
Sonra bir telaş ki kalkacak son trene umutla biner.../...

Odadaki tabloda ağlayan bir melek
Nasılsa birgün son verecek...
Ebedi huzura bulutlarla yükselecek
Örselenen tohumlara kendinden
hayat verecek...

mucize kelebek/2006