yama atılan Ay’ını kırdım
sanrıların uydum değil artık
dalgakıranlara zor tırmandım
fırtınaların yıllar alacağı belli gibi uyumadım
tövbe edersem tek başıma inemem inandım
en güzel lirik şiirlerden çok güzeldi gözlerin
şirk koşturduğum için allah toprağınıda bana kazdırdı
sessizce gömülsün su alan gemilerimizde artık
herhangi beyazlıkta yakışmadı güldüğün dişlerin gibi
yağmurdan başka gereksizliklerle ıslanmasında sözlerin
ağlamak sadece yakışıklı belli ilçelerdeki kaya isimleri
ayrıca uzandığın her şeyi tutup hayat kucağına bıraksın
en güzel liriklerden güzeldi bacakların
öptüğüm kadar alnımı görmemişti zaten secdende
şirk koşturduğum için çekti dudaklarımdan tanrıda sessizce
ruhumuz sarmaşıklar gibi mevsimlerce sarışmıştı
çiçekler ortak noktamız olan her yerden saçlarımıza sardı
hafızalardan kaldıramazdık bilakis tüm olanları sıcacıktı
sonbahar gibi çekildik
ve en sağlam köprülerimizi yıktık geri dönmeden
yeniden kurulmasın dileyerekte evrenden
yükselmeye devam ederkende köklerin
olabildiğince yüksel
derinlerde yayıl ve dönme, gitme fikrinden
mutluyum bende ayaklarını öptüğüm yere uzakta
yükselmekten
Kayıt Tarihi : 18.7.2025 10:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
