Yaşlanınca rahat ederim sanma
ağaçlar solur senden kalanları
başlar bir sancı karnında
birde akşamın tafrası
kalır sofranda
gün iner
koca suyun aynasına
bilirsin
geciken resimler ağlar
o değirmen yokuşunda
neleri unuttum
o avluda
hangi sırçalarım kayıp oldu
bilmem
akşamı savuran o uykularımda
işte gün indi
mektup yazdım eski günlerime
söğütten düdük yaptım
sussun diye
o ağlayan çocukluğuma
Kayıt Tarihi : 18.9.2014 18:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!