ağlayan bir atı hiç kimse anlamaz çünkü
bir dikiş makinesi ve çiçekli kumaşlar
porselen yemek takımları kenarı güllü
mavi pencereleri evinin, beyaz tülleri.
annenin kurumuş portakal kabukları gibi
kokusu hala üstünde, içleri bomboş şimdi.
Nasıl aydınlıktı gece
Yağmurun ıslak sessizliğinde
Yapraklarla örtünmüş kuşlar
Aklımızda edepsiz düşüncelerimizle.
Ambalajından çıkmamış umutlar,
Devamını Oku
Yağmurun ıslak sessizliğinde
Yapraklarla örtünmüş kuşlar
Aklımızda edepsiz düşüncelerimizle.
Ambalajından çıkmamış umutlar,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta